پیوندها
دستهها
- در باره مسابقه 1
- حمایت کنندگان 1
- جوائز مسابقه 1
- چگونه در مسابقه شرکت کنیم؟ 1
- از میان پاسخ ها... 1
- پرسش های خداوند ازما-۱ 1
- پرسش های خداوند ازما-۲ 1
- پرسش های خداوند ازما-۳ 1
- پرسش های خداوند ازما-۴ 1
- پرسش های خداوند ازما-۵ 1
- پرسش های خداوند ازما-۶ 1
- پرسش های خداوند ازما-۷ 1
- پرسش های خداوند ازما-۸ 1
- پرسش های خداوند ازما-۹ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۰ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۱ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۲ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۳ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۴ 1
- اسامی برندگان 1
جدیدترین یادداشتها
همه- [ بدون عنوان ]
- [ بدون عنوان ]
- پرسش های خداوند از ما - ۱۴
- پرسش های خداوند از ما - ۱۳
- پرسش های خداوند از ما - ۱۲
- پرسش های داوند از ما - ۱۱
- اعلام برندگان مرحله اول و دوم مسابقه
- پرسش های خداوند از ما - ۱۰
- پرسش های خداوند از ما - ۹
- پرسش های خداوند از ما - ۸
- پرسش های خداوند از ما - ۷
- پرسش های خداوند از ما - ۶
- پرسش های خداوند از ما - ۵
- نمونه هایی از پاسخ های دانشجویان
- پاسخ دهندگان
- پرسش های خداوند از ما -۴
- پرسش های خداوند از ما -۳
- پرسش های خداوند از ما -۲
- پرسش های خداوند ازما - ۱
- جوائز مسابقه
بایگانی
- مهر 1385 22
آمار : 41313 بازدید
Powered by Blogsky
محمد
یکشنبه 16 مهر‌ماه سال 1385 ساعت 09:35 ق.ظ
آیا خداوند برای حفظ و نجات بندگانش کافی نیست. وقتی که انسانها ( مومنین ) در مقابل سختیها و دشمنی دشمنان قرار می گیرند خداوند آنها را تنها نمی گذارد . خداوندی که قدرتش برترین قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبی آگاه است و از هر کسی نسبت به بندگانش دلسوزتر است و لطف و مرحمت او بیکران است و در همه جا پشتیبان بندگانش است و او را یاری می کند اگر بخواهد . و تنها او است که اورا حفظ می کند و برای نجات او کافی است
آیا خداوند برای نجات و حفظ بنده اش کافی نیست ؟
خداوندی که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبی آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد.
این آیه نویدی است برای همه پویندگان راه حق و مومنان راستین مخصوصا در محطیهائی که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند.
سوال هفتم
آیه 36 سوره زمر
بسم الله الرحمن الرحیم
أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
تو را به کسانی که سوای خدا هستند ، می ترسانند آیا خدا برای نگهداری بنده اش کافی نیست . و هر کس را که خدا گمراه سازد هیچ راهنمایی نخواهد بود.
الیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه مراد از بالذین من دونه به طوری که از سیاق استفاده می شود آلهه مشرکین است و مراد از عبد همان بندگانی است که در آیات سابق مدح آنان را می کرد که در درجه اول شامل رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) می شد. و استفهام در آیه تقریری است و معنایش این است که : خدا کافی امور بندگان خود هست . و در این جمله به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) تامین می دهد، در مقابل تهدیدی که مشرکین به خدایان خود نسبت به وی کردند. و نیز کنایه است از وعده به کفایتی که جمله فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم به آن تصریح دارد. و من یضلل الله فما له من هاد و من یهد الله فما له من مضل ... این آیه مشتمل بر دو جمله عکس هم است که به عنوان دو ضابطه کلی ایراد شده و به همین جهت با اینکه در آیات قبل ضمیری به الله برمی گردانید، در این جا خود این نام مقدس را آورده ، پس این آیه از قبیل به کار بردن اسم ظاهر در جای ضمیر است . و در اینکه دنبال جمله ا لیس الله بکاف ... فرمود: و من یضلل ... خود اشاره است به اینکه این تهدید کنندگان که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) را به خدایان خود تهدید می کردند، تا ابد به سوی ایمان راه نمی یابند، و سعی و تلاششان به نتیجه نمی رسد و هرگز به آرزوی خود در باره رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) و امیدهای خامشان نمی رسند، برای اینکه خدا او را که هدایت کرده هرگز گمراه نمی کند. و استفهام در جمله ا لیس الله بعزیز ذی انتقام ، استفهامی است تقریری ، یعنی مطلب همین طور است ، خدا عزیز و دارای انتقام است ، و این خود تعلیلی روشن است برای جمله و من یضلل الله ...، برای اینکه عزت خدا و انتقام داشتن او، اقتضا می کند از کسی که حق را انکار و بر کفر خود اصرار ورزیده انتقام بگیرد و انتقامش این است که او را گمراه کند و دیگر راهنمایی نباشد که او را هدایت کند، چون خدای تعالی عزیزی است که کسی بر اراده او غالب نمی شود، و عکس قضیه نیز چنین است ، یعنی اگر او کسی را به پاداش تقوا و احسانش هدایت کند، دیگر احدی نمی تواند آن هدایت شده را گمراه نماید. و در تعلیل مزبور این دلالت هست که اضلال خدایی به عنوان مجازات است و گر نه خدا ابتداء هیچ کس را گمراه نمی کند. و این نکته مکرر در این کتاب خاطرنشان شده است .
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مى ترسانند، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد.
37 - و هر کس را خدا هدایت کند هیچ گمراه کننده اى نخواهد داشت ، آیا خداوند قادر و صاحب انتقام نیست ؟
سوال هفتم
آیه 36 سوره زمر
بسم الله الرحمن الرحیم
أَلَیْسَ اللَّهُ بِکَافٍ عَبْدَهُ وَیُخَوِّفُونَکَ بِالَّذِینَ مِن دُونِهِ وَمَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ
تو را به کسانی که سوای خدا هستند ، می ترسانند آیا خدا برای نگهداری بنده اش کافی نیست . و هر کس را که خدا گمراه سازد هیچ راهنمایی نخواهد بود.
الیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه مراد از بالذین من دونه به طوری که از سیاق استفاده می شود آلهه مشرکین است و مراد از عبد همان بندگانی است که در آیات سابق مدح آنان را می کرد که در درجه اول شامل رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) می شد. و استفهام در آیه تقریری است و معنایش این است که : خدا کافی امور بندگان خود هست . و در این جمله به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) تامین می دهد، در مقابل تهدیدی که مشرکین به خدایان خود نسبت به وی کردند. و نیز کنایه است از وعده به کفایتی که جمله فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم به آن تصریح دارد. و من یضلل الله فما له من هاد و من یهد الله فما له من مضل ... این آیه مشتمل بر دو جمله عکس هم است که به عنوان دو ضابطه کلی ایراد شده و به همین جهت با اینکه در آیات قبل ضمیری به الله برمی گردانید، در این جا خود این نام مقدس را آورده ، پس این آیه از قبیل به کار بردن اسم ظاهر در جای ضمیر است . و در اینکه دنبال جمله ا لیس الله بکاف ... فرمود: و من یضلل ... خود اشاره است به اینکه این تهدید کنندگان که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) را به خدایان خود تهدید می کردند، تا ابد به سوی ایمان راه نمی یابند، و سعی و تلاششان به نتیجه نمی رسد و هرگز به آرزوی خود در باره رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) و امیدهای خامشان نمی رسند، برای اینکه خدا او را که هدایت کرده هرگز گمراه نمی کند. و استفهام در جمله ا لیس الله بعزیز ذی انتقام ، استفهامی است تقریری ، یعنی مطلب همین طور است ، خدا عزیز و دارای انتقام است ، و این خود تعلیلی روشن است برای جمله و من یضلل الله ...، برای اینکه عزت خدا و انتقام داشتن او، اقتضا می کند از کسی که حق را انکار و بر کفر خود اصرار ورزیده انتقام بگیرد و انتقامش این است که او را گمراه کند و دیگر راهنمایی نباشد که او را هدایت کند، چون خدای تعالی عزیزی است که کسی بر اراده او غالب نمی شود، و عکس قضیه نیز چنین است ، یعنی اگر او کسی را به پاداش تقوا و احسانش هدایت کند، دیگر احدی نمی تواند آن هدایت شده را گمراه نماید. و در تعلیل مزبور این دلالت هست که اضلال خدایی به عنوان مجازات است و گر نه خدا ابتداء هیچ کس را گمراه نمی کند. و این نکته مکرر در این کتاب خاطرنشان شده است .
سلام علیکم
آیا خداوند برای بندگان کافی نیست ؟
از این آیه چنین بر می آید که خداون متعال تمام امور بندگان را سرپرستی میکند و سر رشته همه امور بندگان امور بدست خداوند است .
التماس دعا
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
به دنبال تهدیدهائى که خداوند در آیات گذشته نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است در نخستین آیه مورد بحث سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند (ا لیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه ).
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى نبرد رگى چون نخواهد خداى !
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مى بخشد، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مى سازد، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مى کند، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است .
در حـدیثى از پیامبر اسلام (ص ) مى خوانیم : ((کسى که سوره زمر را قرائت کندخداوند امیدش را (از رحمت خود) قطع نخواهد کرد, و پاداش کسانى را که از خدامى ترسند به او عطا مى کند)).
در این آیه سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: ((آیا خداوند بـراى (نـجـات و دفـاع از) بـنـده اش (در بـرابـردشـمـنـان ) کـافى نیست ؟
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتهاست و از نیازها و مشکلات بندگانش به خوبى آگاه است و نـسـبـت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنهابگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد,.
اگر تیغ عالم بجنبد زجاى ـــــ نبرد رگى چون نخواهد خداى !.
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند,.
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک ـــــ گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک .
چه رسد به بتها که موجوداتى بى ارزش و بى خاصیتند.
این آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤمنان راستین مخصوصادر محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند
36 - آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مى ترسانند، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد.
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
خدا در این آیه سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى
نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
این آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤ منان راستین مخصوصا در محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند.
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مى بخشد، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مى سازد، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مى کند، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است .
(آیا خدا برای (نجات و حفظ) بنده اش کافی نیست؟)
خداوندی که قدرتش برتر از همه قدرتهاست و از نیازها و مشکلات بندگانش به خوبی آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت تنها گذارد؟هنگامی که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جای نبرد رگی چون نخواهد خدای
و هنگامی که بخواهد کسی را یاری کند:
هزار دشمنم ار می کنند قصد هلاک گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
این آیه نویدی است به همه پویندگان راه حق و مومنان راستین که به آنها دلگرمی و ثبات قدم می یخشد روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار می سازد و اثرات روانی زیانبار تهدیدهای دشمنان را خنثی می کند.
آیا خدا کفایت کننده بنده اش نیست ؟
خدایا فقط می خواهم که تو هوایم را داشته باشی . می دانم اگر تو گوشه چشمی بر من حقیر کنی دیگر هیچ قدرتی توانایی از پا در آوردن مرا نخواهد داشت . خدایا مرا به هیچ بنده ای محتاج نکن . نخواه که غیر از تو در برابر کسی سر خم کنم . مرا روزی مباد آندم که بی یاد تو بنشینم .
- آیا خداوند برای (نجات ودفاع از) بنده اش کافی نست؟
این آیه قدرت بی انتهای ذات اقدس الهی را بازگو میکند که درعالم هرچه داریم ازوست وهیچ موجودی جزء به فرمان او گام درسرای دنیا نمی گذارد وجز به رضای او سر از آن بر نمی تابد . خداوند متعال نهایت لطف وکرامت را نسبت به بندگانش دارد ودر تمام مصایب ومشکلات یاری رسان اوست . بنابراین آنها که برخلاف این می گویند در اشتباهند ومطمئن باشند زمانی که گرفتار گردباد حوادث گردند باز هم رو به سوی او می آورند.
زهراکرد- دانکشده مهندسی
آیا خداوند برای نجات و حفظ بنده اش کافی نیست
خداوندی که قدرتش برتر از همه قدرتهاست و از نیاز و مشکلات بندگانش به خوبی آگاه است و نسبت ّ انها نهایت لطف و مرحمت دارد بندگانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها نمی گذارد. الهی من لی غیرک
اگر تیغ عالم بجنبد زجای نبرد رگی چون نخواهد خدای
و هنگامی که خواهد کسی را یاری کند
هزاردشمنم گر می کنندقصد هلاک گر توهستی از دشمنان ندارم باک
به نام او که جهان زنده به اوست.براستی که آیه فوق پشت گرمی کاملی برای مجاهدان و پویندگان راه حق است که گاه از کارشکنی اغیار و تهدیدها و گاه نه از خطر مادی و تلکه تمسخرها و شکنجه های روحی میهراسند و بدانند که حضرت حق در مسیر حق نگهبان ره جویان واقعی است.
گر نگهدار من آنست که من می دانم
شیشه را در بغل سنگ نگه می دارد
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
((خدایا به تو توکل میکنم و تنها از تو یاری می جویم))
خدایا گر تو گناهم نبخشی چه کسی را توانائی بخشایش من است
یا رب گرتو از قصوراتم مرا نرهانی و راه را بر من نمایان نکنی چه کسی راهگشای من خواهد بود
بار الها مرا از بند این تن خاکی رهانیدن تنها کار توست و مرا از اسارت تیرگیها رهانیدن در حیطه قدرت توست
پروردگارا مرا به حال خود وامگذار که تو راهگشائی و توئی تنها پناه من
یا ارحم الراحمین
خداوندا قدرت مطلق توئی و آگاه از نیاز و گرفتاری بندگان تو
کی می توان قبول کرد که خداوند بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
چه رسد به بتها که موجوداتى بى ارزش و بى خاصیتند.
آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤ منان راستین مخصوصا در محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند.
هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است .
- آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مى ترسانند، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى نبرد رگى چون نخواهد خداى !
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
به دنبال تهدیدهائى که خداوند در آیات گذشته نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است در نخستین آیه مورد بحث سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند (ا لیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه ).
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟
بندگان خدا هرگز خدا را آنطور که باید نمی شناسند و حتی همین قدر هم که می شناسند خود خداوند توسط پیامبران و ائمه الهی خود را معرفی کرده و می شناسند. وگرنه مخلوق که نمی تواند خالق را بشناسد.
خداوند توسط پیامبران و اوصیاء آنان به ما معرفی شده است و ما خود مستقیم نمی توانیم با خدا صحبت کنیم (وحی) مگر توسط پیامبران و اوصیاء.
خداوند بندگانش را توسط پیامبران هدایت می کند و هر کس که پیرو راه فرستاده خدا بود هدایت یافته و خداوند آنان را از گزند بلایا حفظ می کند.
امام زمان علیهم السلام می فرماید: اگر به دعای ما نبود هیچکدام از شماها تا حالا زنده نبودید و شما را نابود می کردند.
پس ما صاحبی داریم و توسط آن و بدعای آن حضرت ما را حفظ می نماید و آن حجت خدا و نماینده خدا روی زمین است که بی اراده او مژه به هم نمی زند.
ایا خدا برای بنده اش کافی نیست
این پاسخی است به ما به خاطر انچه غیر از او مشغولمان کرده انچه به ان دل بسته ایم
انچه به ان امید بسته ایم
انچه فکر و قلب و روح ما را به خودش مشغول کرده و خدا ازاین رفتار بنده اش دلخور است آیا من برای شما کافی نیستم
از خودم بخواهید به من روی اورید که شما را افریده ام چه کسی بهتر و سزاوارتر از من است
خدایا مارا به خاطر همه دلبستگی های غیر خودت ببخش
بنام خدا
در این سوره خداوند در باره حقانیت قرآن و دین اسلام سخن گفته و به خلقت انسان و حیوان و صفات انسان اشاره فرموده که هرگاه بلا به او برسد به خدا رو می آورد و چون دعایش مستجاب می شود خدا را فراموش می کند. همچنین نحوه عذاب الهی ستمکاران را بیان می کند و اینکه هر گاه از آنها سوال شود که آسمانها و زمین را چه کسی آفرید البته خواهند گفت : خدا و ملامت آنها که پس چرا بتها را می پرستند . و در پایان خطاب به بندگان می فرماید : که نومید نشوند و توبه نمایند که خداوند بخشنده و مهربان است.
آیا وجود خداوند برای بنده اش کافی نیست که مردم تو را از قدرت غیر خدا می ترسانند ؟ ما باید از خدا بترسیم و در برابر کارهای دیگران شجاع باشیم و به خدا توکل کنیم . کسی که خدا را دارد همه چیز را دارد.
خداوندا کمکم کن تا با تکیه بر تو زندگی کنم و آن گونه زیست کنم که تو می خواهی و نه دیگران می خواهند . چگونه با وجود تو به خاطر لقمه ای حاضرم تن به هر ذلتی دهم و نافرمانیات کنم.
آیا خدا کافى براى امور بنده خود نیست ؟خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتهاست و از نیازها و مشکلات بندگانش به خوبى آگاه است و نـسـبـت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنهابگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد.
آیاخداوندبرای(نجات ودفاع از)بنده اش کافی نیست؟
همه چیزوهمه کس راخداوندبس است:«قل حسبی الله علیه یتوکل المتوکلین»بگو:خدامراکافی است؛وهمه متوکلان تنهابر اوتوکل می کنند.
وآنگاه که خداوندتورابرلبه پرتگاه قراردادبراواعتمادکن زیرایاتورااز پشت خواهدگرفت یاپروازکردن رابه توخواهدآموخت.
((خدا)) کافى است !
به دنبال تهدیدهائى که خداوند در آیات گذشته نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است در نخستین آیه مورد بحث سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند (ا لیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه ).
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
تنها خدا برای بنده اش کافی است (ومن یتوکل علی الله فهو حسبه) این جمله ای است که بر لوح جان آدمی نگاشته شده واین غرور وخودخواهی است که مانع این کفایت است
ره شناسی می بباید بالباب *** هر رهی را خاصه اندر راه آب
((خدا)) کافى است !
به دنبال تهدیدهائى که خداوند نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است ، سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى
> نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
> گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
((خدا)) کافى است !
به دنبال تهدیدهائى که خداوند نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است ، سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى
> نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
> گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
آیا خداوند برای(نجات و حفظ) بنده اش کافی نیست؟
این ااستفهام انکاری مفهوم وسیع و گسترده ای دارد که هر نوع تهدید به غیر الله را شامل می شود.(اما آنها تو را به غیر او تهدید می کنند و از غیر او می ترسانند.)
خداوند قدرتش برتر از همه قدرتهاست از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبی آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و رحمت را دارد
این آیه امیدی برای مومنان راستین مخصوصا در محیط هایی که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند به آنها دلگرمی و ثبات قدم می بخشد
هنگامی که خدا با ماست از غیر او وحشتی نداریم و اگر از او بیگانه شویم و جدا شویم همه چیز برای ما وحشتناک است.
بخوان ما را/منم پروردگارت خالقت از ذرهای ناچیز/تو را در بیکران دنیای تنهایان رهایت من نخواهم کرد/بساط روزی خود را به من بسپار/رها کن غصه یک لقمه نان و اب فردا را/ تو دعوت کن مرا بر خود/ به اشکی یا خدایی میهمانم کن/ که من چشمان اشک الودهات را دوست می دارم/ طلب کن خالق خود را/ بجو ما را تو خواهی یافت که عاشق می شوی بر ما و عاشق می شوم بر تو/ که وصل عاشق و معشوق هم اهسته می گویم خدایا عالمی دارد/قسم بر عصر روشن/ تکیه کن بر من / رهایت من نخواهم کرد/ تو غیر از ما خدای دیگری داری/ رها کن غیر مارا اشتی کن با خدای خود/ تو غیر از ما چه می جویی / توباهر کس به جز باماچه می گویی/ تویی زیباتر از خورشید زیبایم تویی والاترین مهمان دنیایم/ که دنیا بی تو چیزی چون تورا کم داشت/ تو ای مهبوب تر مهمان دنیایم نمی خوانی چرامارا/ هزاران توبه ات را گر چه بشکستی ببینم من تو را از درگهم راندم/ اکر در روزگار سختیت خواندی مرا امابه روز شادیت یک لحظه هم یادم نمی کردی / به رویت بنده ی من هیچ اوردم/ به پیش اور دو دست خالی خودرا/ با زبان بسته ات کاری ندارم/ لیک غوغای دل بشکسته ات را من شنیدم/ غریب این زمین خاکیم/ ایا عزیزم حاجتی داری/ ببینم چشمهای خیست ایا گفته ای دارند/ به نجوایی صدایم کن/ بدان اغوش من باز است / برای درک اغوشم شروع کن یک قدم با تو تمام گامهای رفته اش با من
۱-تا خدا یک رگ گردن باقیست
تا خدا مانده به غم وعد ی این خانه مده
۲-مدعی خواست که از بیخ کند خانه ی ما
غافل از این که خدا هست در اندیشه ما
۳-تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
۴-به جان دوست که غم پرده بر شما ندرد
گر اعتماد بر الطاف کار ساز کنید
۵-بنده ی پیر خراباتم که لطفش داعم است
ور نه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست
۶-از استان پیر مغان سر چرا کشیم
دولت در ان سراو گشایش دران دراست
آِیا خدا برای بنده اس کافی نیست؟
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
خدایا.....
آرى هنگامى که تو با ما (مومنان) هستی از غیر تو وحشتى نداریم ، این حقیقت را یاران امام حسین (ع) در روز عاشورا و شهدای عزیزمان در جنگ تحمیلی و مردم جنوب لبنان در روزهای اخیر و ..... بارها و بارها اثبات کرده اند و با خون خود در تاریخ نوشته اند که هنگامی که تو با ما هستی حتی از مرگ هم نمی هراسیم چه برسد به تهدیدات مادی ، اما کفار دوران از درک این حقیقت عاجزبوده اند و ما را به خشم بتهای پوشالیشان ( تحریم اقتصادی ، حمله نظامی و .......) تهدید کرده اند و می کنند.
خدایا ....
تو که قدرت مطلقی و از نیازها و مشکلات بندگانت بخوبى آگاهی و نسبت به بندگانت نهایت لطف و مرحمت را داری چگونه ممکن است آنها را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذاری؟
خدایا.....
هنگامی که تو را در همه حال با خود و پشتیبان خود حس می کنم دیگر به مشکلات و سختیها و زخم زبانها و ناملایمتهای زمانه لبخند می زنم و یاد تو موجب دلگرمی ام می شود زیرا در درونم می دانم که چون در راه تو گام برداشته ام هر جا که کم بیاورم خودت کمکم می کنی و موانع را از سر راهم بر میداری.
سوره زمر-آیه 36
«خدا »کافی است!
هر بنده ای که تکیه به لطف خدا کند
درهای بسته را به رخ خویش وا کند
عمری که یک دقیقه آن بی حساب نیست
دیوانه است آن که به غفلت فنا کند
دنیا چو دام و دانه طمع صید آدمی است
خود را اسیر، آدم عاقل چرا کند
آزاده است وبندگی کس نمی کند
هر کس که دل زقید علایق رها کند
شان نزول:نقل کرده اندکه:بت پرستان مکه پیامبر (ص)را از خشم وغصب بتها بر حذر می داشتند،و می گفتند: از آنها بدگوئی مکن ،وبرخلاف آنها اقدام منماکه تو را دیوانه می کنند وآزار می رسانند!(آیه نازل شد وبه آنها پاسخ گفت)
خداوندی که قدرتش برتر از همه قدرتهاست و از نیازها ومشکلات بندگانش به خوبی آگاه است ونسبت به آنها نهایت لطف ومرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث وموج عداوت دشمنان تنها بگذارد!هنگامی که او پشتیبان بنده اش باشد،
اگر تیغ عالم بجنبد زجای
نبرد رگی چون نخواهد خدای!
وهنگامی که بخواهد کسی را یاری کند،
هزار دشمنم ار میکنند قصد هلاک
گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک
این آیه نویدی است برای همه پویندگان راه حق و مومنان راستین مخصوصا در محیط هایی که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند.
آشنائی با خدا در خود فنا گردیدن است
فانی در خود شدن عین خدا گردیدن است
خود پسندی را به شهر خاکساران راه نیست
بهترین راه ورود از خود رها گردیدن است
تار وپود عالم هستی به حکمت رشته شد
پی به هستی بردن از هستی جدا گردیدن است
برسر خوان سلیمان جای موران خالی است
رستن از وابستگیها خود کفا گردیدن است
خویشتن را بی بها کن چون شدی صاحب مقام
بی بهایی حاصلش شیخ بها گردیدن است...
خداوند قادر متعال است . هر آنچه او اراده کند به انجام می رسد و هر آنچه او نخواهد به انجام نمی رسد. اگر سایه ی لطف ورحمت الهی بر سر انسانها باشد انسان از هیچ نیرویی نمی هراسد.
آیا آب گندیده ای که در اقیانوس بی انتهای لطف تو به مقام شامخ گوهر خلقت نایل شد تکیه گاه دیگری را میجوید؟
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟
به دنبال تهدیدهائى که خداوند در آیات گذشته نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است در نخستین آیه مورد بحث سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند (ا لیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه ).
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى نبرد رگى چون نخواهد خداى !
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مى بخشد، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مى سازد، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مى کند، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است .
آیا خدا براى بنده اش [ در همه امور ] کافى نیست ؟ و مشرکان [ به پندار خود ] تو را از کسانى که غیر خدا هستند ، می ترسانند و هر که را خدا به کیفر [ کفر و عناد ]ش گمراه کند ، او را هیچ هدایت کننده اى نخواهد بود ;
دانشکده مهندسی مهندسی شیمی
۸۳۱۲۴۴۰۳۸۵
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مى ترسانند، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد.
((خدا)) کافى است !
به دنبال تهدیدهائى که خداوند در آیات گذشته نسبت به مشرکان بیان فرمود، و وعده هائى که به پیامبرش داده است در نخستین آیه مورد بحث سخن از تهدیدهاى کفار به میان مى آورد و مى گوید: آیا خداوند براى نجات و حفظ بنده اش در برابر دشمنان کافى نیست ؟ اما آنها تو را به غیر او تهدید مى کنند و از غیر او مى ترسانند (ا لیس الله بکاف عبده و یخوفونک بالذین من دونه ).
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟ هنگامى که او پشتیبان بنده اش باشد:
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى
نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و هنگامى که بخواهد کسى را یارى کند:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک
گرم تو دوستى از دشمنان ندارم باک !
چه رسد به بتها که موجوداتى بى ارزش و بى خاصیتند.
گر چه شاءن نزول آیه طبق روایتى که گفته شد در مورد تخویف و تهدید به خشم بتها است ، ولى مفهوم آیه چنان وسیع و گسترده است که هر نوع تهدید به غیر الله را شامل مى شود، و به هر حال این آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤ منان راستین مخصوصا در محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند.
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مى بخشد، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مى سازد، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مى کند، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است .
در دنباله این آیه و آیه بعد اشاره به مساءله ((هدایت )) و ((ضلالت )) و تقسیم مردم به دو گروه ((گمراه )) و ((هدایت یافته )) و اینکه همه اینها از ناحیه خدا است مى کند، تا روشن شود تمامى بندگان نیازمند درگاه اویند، و بى خواست او چیزى در عالم رخ نمى دهد، مى فرماید: ((کسى را که خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد)) (و من یضلل الله فما له من هاد).
((و هر کس را خدا هدایت کند هیچکس نمى تواند او را گمراه سازد.)) (و من یهد الله فما له من مضل ).
آیا خدا برای بنده اش کافی نیست ؟
خدای مهربان من! البته که تو در همه چیز کفایت کننده بندگانت هستی . تو مرا آفریده ای و هیچگاه تنهایم نمی گذاری . آسوده خاطرم چون خدایی چون تو دارم و از هیچ چیز نمی هراسم که تو همیشه با منی !
آیا خداوند برای نجات وحفظ بنده اش کافی نیست؟
خدایا کسی که تورا ندارد چه داردوکسی که تورا دارد چه ندارد؟
خداوندی که قدرتش برتر از همه قدرنهاست وازنیازها ومشکلات بندگانش به خوبی آگاه است ونسبت به آنها نهایت
لطف ومرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث وموج عداوت دشمنان تنها بگذارد؟
کاش من هم بنده مومن خدا شوم تا از حمایت چنین قدرت بی نهایتی بهره مند گردم.ان شاءالله
والسلام.
آیا خداوند برای حفظ ونجات بندگانش کافی نیست؟
الیس الله بکاف عبده؟
تو بس نباشی؟!!!اگر تو بس نباشی پس ابراهیم و اتش...اسماعیل و منا...هاجر و صفا...یوسف و چاه...محمد و ثور... علی و خیبر...؟؟؟ تو بس نباشی ؟انوقت...اصلا گیرم همه شان معجزه چه میدانم ایه، نشانه...پس سهم من چه میشود از خدایی تو؟تو خوابت برده آن بالا و گذاشته ای این شیطانکها هی وول بخورند لای ادمها و بجوند روحشان را و تفاله کنند ادمیتشان را؟!!!حاشا و کلا...ادم این روزها چه حرفها که نمیشنود...!پس از آنهمه طوفان که از سر گذراندیم انکار میکنیم بودنمان را؟بد مردمی شده ایم ما میدانم...اما دلت نگیرد یکوقت،بگذار به حساب نسیان و نه عصیانمان که پیر شدیم از فرط غربت و بی کسی...این روزها دلمان خیلی هوایش را میکند...بس است این همه فراق ...به بزرگیت قسم تو از سرمان هم زیادی اما، باور کن زمین این روزها هی گیج تلو تلو میخورد دور حودش و از بس خورشید ندیده هی الکی روز شب میکند بی آنکه لحظه ای عبور کند از این قرن وحشت و اضطراب...باور کن پیر شدیم و داریم یواش یواش بهار ندیده و عطرش نشنیده وصفش را هم از یاد میبریم...دلت برایمان بسوزد این روزها خیلی هواییش شده ایم... بس است دیگر به دادمان برس ...که مگر نه اینکه الیس الله بکاف عبده؟
آیا پاسخ این سوال جز آری می تواند باشد؟!
آری خدای من، کفایت تو بنده ات را بس است.تو خود او را آفریده ای ،او را هادی شده ای،او را خوانده ای وتو خود شروع کننده بوده ای.تو انسان را از همان ابتدا به سوی خود خوانده ای و شاید زمان ها منتظر لبیک عبدت بوده ای و با وجود بار گناهی که بر دوش کشیده باز در رحمتت را به رویش باز گذاشته ای.
خدایا ،انسان اگر به نهایت هر چیز فکر کند ،در پایان به تو
منتهی می شود.در انتهای سرور به تو می رسد ،که تو سرچشمه آنی.در انتهای اندوه به تو می رسد، که تو یی راهنما و یاریگر آن.در انتهای زیبایی به تو می رسد ،که تو یی زیباترین زیباو با این رسیدن همراه تو می شود ،لحظه لحظه عمرش ذکر تو می شود، نداشتن ها می شود لطفی از جانب تووداد نی دیگر.مصیبت ها می شود یاد آور تو وشادی ها
جلوه گاه تو می شوند .
در این رسیدن لطف تو پنهان است.زمانی که قبل از طلب ، با دادن ها بنده ات را با تمامی داشته هایش بر زمین زده واو را به خود متوجه ساخته ای واو در آن حین فقط تو را دیده است ،فقط خود را با تو تنها یافته است و با درک این تنهایی ست که بارور می شود .دیگر برای اعمال هیچ کسی محلی از اعراب قرار نمی دهد.لبیک لبیک گویان به سوی تو گام می نهد وفقط ذکر تو را بر لب و بر دل می راند.
اینها همه نشات گرفته از خواستگاه تواندواینها همه بیانگر دو کلمه اند : انسان و خدایش.
و بنده ات آنگاه که به تو می اندیشد ،به این می رسد:الهی و ربی من لی غیرک ؟و باز به این سوال که تو خود چراغ راهش گشته ای،الیس الله بکاف عبده؟!!
آری ای پرورد گار مهربان من ،کفایت است بنده ات را،تو.
36 - آیا خداوند براى ( نجات و حفظ ) بندهاش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مىترسانند ، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کنندهاى ندارد
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد ؟
گر چه شان نزول آیه طبق روایتى که گفته شد در مورد تخویف و تهدید به خشم بتها است ، ولى مفهوم آیه چنان وسیع و گسترده است که هر نوع تهدید به غیر الله را شامل مىشود ، و به هر حال این آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤمنان راستین مخصوصا در محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند .
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مىبخشد ، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مىسازد ، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مىکند ، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است
36 - آیا خداوند براى ( نجات و حفظ ) بندهاش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مىترسانند ، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کنندهاى ندارد
خداوندى که قدرتش برتر از همه قدرتها است و از نیازها و مشکلات بندگانش بخوبى آگاه است و نسبت به آنها نهایت لطف و مرحمت را دارد چگونه ممکن است بندگان با ایمانش را در برابر طوفان حوادث و موج عداوت دشمنان تنها بگذارد ؟
گر چه شان نزول آیه طبق روایتى که گفته شد در مورد تخویف و تهدید به خشم بتها است ، ولى مفهوم آیه چنان وسیع و گسترده است که هر نوع تهدید به غیر الله را شامل مىشود ، و به هر حال این آیه نویدى است براى همه پویندگان راه حق و مؤمنان راستین مخصوصا در محیطهائى که در اقلیت قرار دارند و از هر سو مورد تهدیدند .
این آیه به آنها دلگرمى و ثبات قدم مىبخشد ، روح آنها را سرشار از نشاط و گامهایشان را استوار مىسازد ، و اثرات روانى زیانبار تهدیدهاى دشمنان را خنثى مىکند ، آرى هنگامى که خدا با ما است از غیر او وحشتى نداریم ، و اگر از او بیگانه و جدا شویم همه چیز براى ما وحشتناک است
ترجمه آیه : آیا خدا برای نگهداری بنده اش کافی نیست؟(Is not Allah sufficient for His servant?)
مراد از عبد همان بندگانی است که در آیات قبل از این آیه مدح آنان را می کرد و در درجه اول شامل رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) می شود. استفهام در آیه تقریری است و معنایش این است که : خداوند کافی برای امور بندگان خود هست. در این جمله به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) تامین می دهد، در مقابل تهدیدی که مشرکین به خدایان خود نسبت به وی کردند و نیز کنایه است از وعده به کفایتی که جمله «فسیکفیکهم الله و هو السمیع العلیم» به آن تصریح دارد.
وقتی بدانیم پشتیبان و یاوری مانند خداوند داریم پس چرا در مشکلات و سختیها به بنده او پناه ببریم و از آنها کمک بخواهیم ... خداوندا به امید تو نه به امید خلق تو
آیا خداوند براى (نجات و حفظ) بنده اش کافى نیست ؟ اما آنها تو را از غیر او مى ترسانند، و هر کس را خداوند گمراه کند هیچ هدایت کننده اى ندارد.
در این آیات خداوند به بندگانش می فرماید که خدا برای نجات یا حفظ جان بنده اش کافی است. و می فرماید که بندگان مشرکی که بندگان دیگر را به غیر از خدا می ترسانند قدرت خدا از همه قدرت ها برتر است.
اگر تیغ عالم بجنبد ز جاى
نبرد رگى چون نخواهد خداى !
و این آیه زمانی نازل شد مشرکان اهل ایمان را از خشم بت ها می ترساندند.