پیوندها
دستهها
- در باره مسابقه 1
- حمایت کنندگان 1
- جوائز مسابقه 1
- چگونه در مسابقه شرکت کنیم؟ 1
- از میان پاسخ ها... 1
- پرسش های خداوند ازما-۱ 1
- پرسش های خداوند ازما-۲ 1
- پرسش های خداوند ازما-۳ 1
- پرسش های خداوند ازما-۴ 1
- پرسش های خداوند ازما-۵ 1
- پرسش های خداوند ازما-۶ 1
- پرسش های خداوند ازما-۷ 1
- پرسش های خداوند ازما-۸ 1
- پرسش های خداوند ازما-۹ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۰ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۱ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۲ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۳ 1
- پرسش های خداوند ازما-۱۴ 1
- اسامی برندگان 1
جدیدترین یادداشتها
همه- [ بدون عنوان ]
- [ بدون عنوان ]
- پرسش های خداوند از ما - ۱۴
- پرسش های خداوند از ما - ۱۳
- پرسش های خداوند از ما - ۱۲
- پرسش های داوند از ما - ۱۱
- اعلام برندگان مرحله اول و دوم مسابقه
- پرسش های خداوند از ما - ۱۰
- پرسش های خداوند از ما - ۹
- پرسش های خداوند از ما - ۸
- پرسش های خداوند از ما - ۷
- پرسش های خداوند از ما - ۶
- پرسش های خداوند از ما - ۵
- نمونه هایی از پاسخ های دانشجویان
- پاسخ دهندگان
- پرسش های خداوند از ما -۴
- پرسش های خداوند از ما -۳
- پرسش های خداوند از ما -۲
- پرسش های خداوند ازما - ۱
- جوائز مسابقه
بایگانی
- مهر 1385 22
آمار : 41449 بازدید
Powered by Blogsky
محمد
دوشنبه 24 مهر‌ماه سال 1385 ساعت 10:39 ق.ظ
1)) انسان در طول تاریخ برای خود بتهایی ساخته که همان بتان او را به بند کشیده اند. بتانی چون بت زور و قدرت و یا بت جاه و مقام و یاثروت و مکنت اما در آخر به وسیله همین بتان دست ساز خود به بند کشیده می شود. اما انسان باید بداند که زندان نقطه ی پایان همه چیز نیست . زندان هم می تواند لبه پرتگاه سقوط باشد و هم پلی برای رسیدن به رستگاری. در واقع توکل به خدا و دارا بودن جسم و روح سالم و مقاوم ،حتی می تواند میله های آهنین زندان را پله های ترقی نماید. مشروط بر اینکه نوع بشر هشیار و دانا باشد(چنان که امامان ما چنین بودند). و نه گمراه و ضعیف .2))) نکته دیگری که در این آیه هست لزوم توجه دائمی انسان به پروردگار عالم ،امید به لطف و رحمتش و تسلیم نشدن در برابر شیاطین است. ۳))) ]داوند عادل ترین ارباب و قاضی است. و بهترین و عادلانه ترین حکم از آن اوست ۴))) آیا خدایان پراکنده بهترند یا خداوند واحد قهار؟
1)) انسان در طول تاریخ برای خود بتهایی ساخته که همان بتان او را به بند کشیده اند. بتانی چون بت زور و قدرت و یا بت جاه و مقام و یاثروت و مکنت اما در آخر به وسیله همین بتان دست ساز خود به بند کشیده می شود. اما انسان باید بداند که زندان نقطه ی پایان همه چیز نیست . زندان هم می تواند لبه پرتگاه سقوط باشد و هم پلی برای رسیدن به رستگاری. در واقع توکل به خدا و دارا بودن جسم و روح سالم و مقاوم ،حتی می تواند میله های آهنین زندان را پله های ترقی نماید. مشروط بر اینکه نوع بشر هشیار و دانا باشد(چنان که امامان ما چنین بودند). و نه گمراه و ضعیف .2))) نکته دیگری که در این آیه هست لزوم توجه دائمی انسان به پروردگار عالم ،امید به لطف و رحمتش و تسلیم نشدن در برابر شیاطین است. خداوند بهترین و عادلترین حاکم و قاضی است ۳))) آیا خدایان پراکنده بهترند یا خداوند واحد قهار؟
آیا خدایان متفرق بی حقیقت بهتر و در نظام خلقت موثرترند یا خدای یکتای قاهر.
هر چیزی که مورد توجه ما قرارگیرد باز هم کمبود هایی دارد باز هم نمی تواند تمام چیزهایی را که می خواهیم بر آورد ذات ما چیز نامحدودی را طلب می کند چیزی که نقص و کمبودی نداشته باشد
هر گاه در کاری با مشکلی مواجه می شویم روان ما چیزی را طلب می کند که در آن مورد به حد کمال رسیده باشد وقتی خود را ضعیف می بینیم الهه قدرتی می خواهیم وقتی به جنگ می رویم الهه جنگ را طلب می کنیم در در یا اهه دریا در زمین الهه زمین و ... چیزی که روشن است نیاز ماست
اما اگر خوب فکر کنیم تمام اینها دچار نقص هستند جایی کم می آورند و آن چیزی که ما می خواهیم نیستند ما به بی نیاز مطلقی احتیاج داریم که عاجز نباشد
خدا یکی است خدایان دوگانه یا چند گانه نشانه عجز هر کدام از خدایان در موردی است و خودایی که خود خالق اعداد و شمارش است فقط آن چیزی است که فطرت ما طلب می کند او دارای نقص نیست او به همه چیز احاطه دارد اگر اوراد محدود به زمانی خاص بدانیم یعنی قبول کردهایم در زمانی دیگر وجود ندارد و اگر او را محدود به مکان خاصی بدانیم یعنی قبول کرده ایم مکان دیگری خالی از وجود است و این نقص است در حالی که خدا کمال مطلق است
خدایان بی شمار،خدایان بی رحم،خدایان سنگدل،خدایان خودخواه،خدایا دروغگو،خدایان منفعت طلب…
من خسته،در مانده،پریشان…
دست به دامانشان می شوم . هی لگد حواله ام می کنند و هی استخوامهایم را بیشتر درهم میشکنند…_و کان الانسان ظلوما جهولا_من باز بیشتر دست و پا میزنم در گندابه ی خدایان مخلوق و مصنوع پوشالی خودم و انتظار رهایی میکشم.
بی جهت میدویم و بی مسیر.بی راه می رویم و اصلا نمی فهمیم که هی در جا میزنیم و دور خودمان بیشتر می چرخیم وهی سرمان گیج میرود وخیال میکنیم از مستی سماع است که اینچنین تلو تلو میخوریم.
هی دست به دامان یوگا و بودیسم و آرکی تایپ و اکنکار و ذن و نمیدانم هزار و یک تار سیاه که دور خودمان تنیده ایم میشویم و به خیال پروانه شدن روز شب میکنیم و ….
هی بی دلیل می رویم و خسته تر و دل شکسته تر و پریشانتر و پیر تر، گلایه از یبس زمین و یاس آسمان میکنیم.
…
کسی قهقهه میزند،شیهه میکشد،نشئه میشود از پس زدن تو از خیالمان…
□□□
خسته ام و زخمی. هی سراب سراب گشتم به دنبال جرعه ای آب …حالا تن تبدار شرحه شرحه ام را برایت به سوغات آورده ام از سفرم به بیراهه.
شنیدم نجوایت را؛نحن اقرب الِیک من حبل الورید
در بگشای…
تشنه ام .سیرابم میکنی؟
همچو آذر صانع بتهای دنیایی نباش
صانع تاریکی و تنهایی و پستی و رسوایی نباش
ای که گویی خالق تو سیم و تزویرست و زر
هان همان زر کرده نامت ، ای بنی آدم ،بشر؟!!!
هان همان زر نام تو ، کرده فراز از حور وجن
هان زر داده بر تو ،روح و عقل و فهم و سن
هان کدامین برتر است اندر جهان ای هوشیار
واحد قهار دنیا ، یا بتان بیشمار؟
شاعر هاجر لکزیان
۸۴۱۶۵۰۳۰۴۵
آیا خدایان پراکنده بهترند یا خدای یکتای پیروز؟!
آیا جز این است که این پراکندگى و تفرقه و نفاق شما که از شرک و بت پرستى و ارباب متفرقون سرچشمه مى گیرد، سبب شده که طاغوتهاى ستمگر بر شما غلبه کنند، چرا شما زیر پرچم توحید جمع نمى شوید و به دامن پرستش الله واحد قهار دست نمى زنید تا بتوانید این خودکامگان ستمگر را که شما را بیگناه و به مجرد اتهام به زندان مى افکنند از جامعه خود برانید.سپس اضافه کرد این معبودهائى که غیر از خدا براى خود ساخته اید چیزى جز یک مشت اسمهاى بى مسمى که شما و پدرانتان آنها را درست کرده اید نیست (ما تعبدون من دونه الا اسماء سمیتموها انتم و آباؤ کم ).
اینها امورى است که خداوند دلیل و مدرکى براى آن نازل نفرموده بلکه ساخته و پرداخته مغزهاى ناتوان شما است (ما انزل الله بها من سلطان ).بدانید حکومت جز براى خدا نیست و به همین دلیل شما نباید در برابر این بتها و طاغوتها و فراعنه سر تعظیم فرود آورید (ان الحکم الا لله ).و باز براى تاکید بیشتر اضافه کرده : خداوند فرمان داده جز او را نپرستید (امر ان لا تعبدوا الا ایاه ).
آیا خدایان گوناگون پراکنده بهترند یا خداوند یکتاى غالب [بر همگان]؟
1ـ یوسف(ع) با اظهار مهربانى و ملاطفت به هم بندان خویش ، به ارشاد آنان پرداخت.
2ـ دو زندانى هم بند یوسف(ع) ، از مشرکان بودند.
3ـ یوسف(ع) ، هم بندان خویش را به توحید و دورى از شرک فراخواند.
4ـ یوسف(ع) ، با طرح سؤال و برانگیختن وجدان هم بندان خویش ، حقانیّت توحید و یکتاپرستى را براى آنان مطرح ساخت.
5ـ مبلغان دینى ، باید از سر مهربانى و با ملاطفت ، مردمان را به دین فراخوانند.
6ـ مصریان باستان ، معتقد به خدایانى متعدد که هر کدام تدبیر کننده بخشى از امور جهان بودند.
7ـ یوسف(ع) از هم بندان خویش خواست تا با مقایسه و سنجش عقیده توحیدى با عقیده به خدایان متعدد ، عقیده درست را برگزینند.
8ـ خداوند ، واحد (یکتا و یگانه) و قهّار (غالب و شکست ناپذیر) است.
9ـ تصور خدایان متعدد در قبال خداوند ، مساوق و هم عنان با تصور مقهوریت آنان است.
10ـ اعتقاد به وجود خدایان مقهور و باور به شایستگى آنها براى پرستش ، اعتقادى سخیف و نادرست است.
11ـ اعتقاد به وجود خداى یگانه و غالب و باور به شایستگى او براى پرستش ، اعتقاد و باورى خردمندانه است.
اى دوستان زندانى من آیا خدایان پراکنده بهترند یا خداوند واحد قهار؟.
گوئى یوسف مى خواهد به آنها حالى کند که چرا شما آزادى را در خواب مى بینید چرا در بیدارى نمى بینید؟ چرا؟ آیا جز این است که این پراکندگى و تفرقه و نفاق شما که از شرک و بت پرستى و ارباب متفرقون سرچشمه مى گیرد، سبب شده که طاغوتهاى ستمگر بر شما غلبه کنند، چرا شما زیر پرچم توحید جمع نمى شوید و به دامن پرستش الله واحد قهار دست نمى زنید تا بتوانید این خودکامگان ستمگر را که شما را بیگناه و به مجرد اتهام به زندان مى افکنند از جامعه خود برانید.
سپس اضافه کرد این معبودهائى که غیر از خدا براى خود ساخته اید چیزى جز یک مشت اسمهاى بى مسمى که شما و پدرانتان آنها را درست کرده اید نیست (ما تعبدون من دونه الا اسماء سمیتموها انتم و آباؤ کم ).
اینها امورى است که خداوند دلیل و مدرکى براى آن نازل نفرموده بلکه ساخته و پرداخته مغزهاى ناتوان شما است (ما انزل الله بها من سلطان ).
بدانید حکومت جز براى خدا نیست و به همین دلیل شما نباید در برابر این بتها و طاغوتها و فراعنه سر تعظیم فرود آورید (ان الحکم الا لله ).
و باز براى تاکید بیشتر اضافه کرده : خداوند فرمان داده جز او را نپرستید (امر ان لا تعبدوا الا ایاه ).
آیا خدایان پراکنده بهترند یا خدای یگانه مقتدر ؟
به هر چه می آویزیم می بینیم که در پایان تهی دستیم . مال <ثروت < علم <فرزند و همسر > پست و مقام و شهرت همه اینها اگر بدون توجه به قدرت لایزال الهی باشد پوچ و بی ارزش است . برای هر کدام از این خدایان که سر خم کنیم بازنده ایم .
خدایا این سوالی است که تو از دهان یوسفت از من می پرسی
چون می بینی با این که می دانم هر آنچه دارم از تو دارم
و هرچه می تواند باشد هم از توست
اما به موجودات اشیا افراد حتی موقعیت ها و شرایطی که آنها همه وجودشان را از تو گرفته اند
و همه نشان از تو و لطف و رحمتت دارند
دل بسته شده ام
دل داده ام به آنها
تو را یعنی همه چیزم را فراموش کرده ام
شاید به کناری گذاشته امت
شاید برای روز مبادای زندگی ام
اما اینقدر کوته فکر هم شده ام
که نمی دانم همین حالا
یک ثانیه بعد
و تمام لحظات زندگی ام
لحظات و روزهای مبادا هستند.
با آنها خوشم
با آن معبودهای ساختگی ذهن و فکر و خیالم
و هر وقت جوابی که فکر می کنم آنها به من نمی دهند
- که آن هم جواب توست از طریق آنها-
می آیم به طرفت
دستم را به سویت دراز می کنم
با پررویی هر چه تمامتر!
و باز که دستم پر می شود
می روم سراغ همان معبودهای جعلی خودم!
وای که چقدر بیچاره ام
پناهم ده
ای دستگیر تمام لحظه های زندگی ام
و ای خداوند آفریننده همه آن چیزهایی که به جای تو برمی گزینمشان از روی ....!
آیا خدایان متفرق بی حقیقت بهتر و در نظام خلقت موثرترند یا خدای یکتای قاهر
آیا خدایان پراکنده بهترند یا خدای یگانه مقتدر؟
ترجمه :
(یوسف به کسی که در زندان بااو بود گفت):ایا خدایان گوناگون (دروغین) بهترند یا الله که یکتاست وبر همه چیز غلیه دارد؟
پاسخ فطرت من :
توی این دنیا دنبال همه چیز وهمه کس میروم
درب خونه هر کس وناکسی رو میزنم
اما حالیم نیست که بابا هر کسی هرکاری بخواد بکنه تا اذن الهی نباشه فایده نداره
خوب از همون اول برو درب خونه خدا
از خودش گدایی کن
اون که از رگ گردن به من نزدیک تره پس چرا نمی خونمش وازش یاری نمیگیرم
خودش گفته ادعونی استجب لکم
اذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداعی اذا دعانی
لا تیاسوا من روح الله
هی داره میگه بیا در خونه خودم
هرچی میخوای از خودم بخواه
من دوست دارم که بنده ام بیاد درب خونه من گدایی کنه ومن بهش عطا کنم
پس منتظر چی هستم
یا الله یا مجیب دعوه المضطرین
یا کاشف کرب المکروبین
ترجمه فارسى
-------------------------------------------------------------
«39» اى دوستان زندانى من! آیا خدایان پراکنده بهترند، یا خداوند یکتاى پیروز؟!
تفسیر نمونه
-------------------------------------------------------------
هنگامى که یوسف با ذکر بحث گذشته ، دلهاى آن دو زندانى را آماده پذیرش حقیقت توحید کرد رو به سوى آنها نمود و چنین گفت . اى همزندانهاى من . آیا خدایان پراکنده و معبودهاى متفرق بهترند یا خداوند یگانه یکتاى قهار و مسلط بر هر چیز (یا صاحبى السجن أ أ رباب متفرقون خیر ام الله الواحد القهار).
گوئى یوسف مى خواهد به آنها حالى کند که چرا شما آزادى را در خواب مى بینید چرا در بیدارى نمى بینید؟ چرا؟ آیا جز این است که این پراکندگى و تفرقه و نفاق شما که از شرک و بت پرستى و ارباب متفرقون سرچشمه مى گیرد، سبب شده که طاغوتهاى ستمگر بر شما غلبه کنند، چرا شما زیر پرچم توحید جمع نمى شوید و به دامن پرستش الله واحد قهار دست نمى زنید تا بتوانید این خودکامگان ستمگر را که شما را بیگناه و به مجرد اتهام به زندان مى افکنند از جامعه خود برانید.
ولى چه مى توان کرد بیشتر مردم آگاهى ندارند و به خاطر این عدم آگاهى در بیراهه هاى شرک سر گردان مى شوند و به حکومت غیر الله تن در مى دهند و چه زجرها و زندانها و بدبختیها که از این رهگذر دامنشان را مى گیرد (و لکن اکثر الناس لا یعلمون ).او مى دانست ارباب متفرقون و هدفهاى پراکنده ، و معبودهاى مختلف ، سرچشمه تفرقه و پراکندگى در اجتماعند و تا تفرقه و پراکندگى وجود دارد طاغوتها و جباران بر مردم مسلطند، لذا براى قطع ریشه آنها دستور داد که از شمشیر براى توحید استفاده کنند تا مجبور نباشند آزادى را به خواب ببینند بلکه آن را در بیدارى مشاهده کنند.
مگر جباران و ستمگران که بر گرده مردم سوارند در هر جامعه اى چند نفر مى باشند که مردم قادر به مبارزه با آنها نیستند؟ جز این است که آنها افراد محدودى هستند ولى با ایجاد تفرقه و نفاق ، از طریق ارباب متفرقون ، و در هم شکستن نیروى متشکل جامعه ، امکان حکومت را بر تودههاى عظیم مردم به دست مى آورند؟.
و آن روز که ملتها به قدرت توحید و وحدت کلمه آشنا شوند و همگى زیر پرچم الله الواحد القهار جمع گردند و به نیروى عظیم خود پى برند آن روز روز نابودى آنها است ، این درس بسیار مهمى است براى امروز ما و براى فرداى ما و براى همه انسانها در کل جامعه بشرى و در سراسر تاریخ .
تفسیر المیزان
-------------------------------------------------------------
یَصحِبىِ السجْنِ ءَ أَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَیرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَحِدُ الْقَهَّارُ
کلمه ((خیر)) از نظر وزن وصفى است که از ماده ((خار، یخار، خیره )) اشتقاق یافته که این ماده به معناى انتخاب و اختیار کردن یکى از دو چیز و یا دو عملى است که به وجهى در انجام و یا اخذ آن در تردید باشد، و خیر از آن دو، آن است که در مطلوبیت و فضیلت ، برترى بر دیگرى داشته اخذ آن متعین باشد. پس خیر از دو عمل ، آن عملى است که انجام آن متعین باشد. و خیر از دو چیز آن است که از جهت انتخاب مطلوب باشد، مثلا خیر از دو مال ، آن مالى است که از جهت تمتع و استفاده مطلوبتر باشد. و خیر از دو خانه ، آن خانه اى است که از جهت سکنى مطلوب تر باشد. و خیر از دو انسان ، آن فردى است که از جهت مصاحبت بهتر باشد. و خیر از دو راى ، آن رایى است که اخذ به آن بهتر باشد. و خیر از دو اله ، آن معبودیست که از جهت پرستش بهتر باشد. و از همینجا است که اهل ادب گفته اند اصل این کلمه : ((اخیر: خوبتر)) و به صیغه افعل التفضیل بوده ، و لیکن حقیقت مطلب این است که کلمه مذکور صفت مشبهه اى است که بر حسب ماده خود معناى افعل التفضیل را افاده نموده و برترى را مى رساند.
از آنچه گذشت روشن گردید که جمله ((ءارباب متفرقون خیر ام اللّه الواحد القهار...)) در سیاق بیان دلیل بر معین شدن خداى تعالى براى پرستش است . و به عبارت روشن تر اگر فرض شود که میان عب ادت خدا و سایر معبودهاى ادعائى تردید شود، عبادت خداى تعالى متعین است ، نه اینکه بخواهد بگوید: حق موجود تنها خداى تعالى است نه ارباب هاى غیر او. و یا اینکه بگوید: تنها معبودى که مبداء و معاد موجودات است خداى تعالى است ، نه معبودهاى دیگر، زیرا این چند معنا با کلمه خیر سازگار نیست چون این کلمه را درباره چیزى اطلاق مى کنند که از جهت مطلوبیت و اخذ به نحوى تعین داشته باشد، پس اینکه فرمود ((آیا خدا بهتر است یا ارباب هاى متفرق )) مقصودش از این پرسش ، تعین یکى از دو طرف بوده از نظر اخذ، و اخذ ارباب همان عبادت و پرستش آن است .
و اگر معبودهاى مردم معاصر خود را ((ارباب متفرق نامیده )) از این جهت بوده که مردم ملائکه را مى پرستیدند و معتقد بودند که ملائکه صفات خدا و یا تعینات ذات مقدس اویند، و جهات خیر و سعادت در عالم هر کدام به یک ى از آنها مستند است . خلاصه ، در میان صفات خدا نظمى طولى و یا عرضى قائل بودند که خود مستلزم تفرقه در آنها بود، و هر صفتى را به اعتبارشان و موقعیتى که دارد مى پرستیدند: یکى را اله علم و یکى را اله قدرت ، یکى را اله آسمان و یکى را اله زمین ، یکى را اله حسن و دیگرى را اله حب و یکى را اله امنیت و فراوانى ارزاق مى شمردند. و نیز جن را مى پرستیدند و آنها را مبادى شر در عالم دانسته ، مرگ و میر و زوال نعمت و فقر و زشتى و درد و اندوه و امثال آن را به آنها استناد مى دادند.و نیز کملین از اولیاء و جباران از سلاطین و پادشاهان و امثال ایشان را مى پرستیدند، و در نتیجه خدایان متفرقى را پرستش مى کردند، چون معلوم است که اعیان کملین و جن و ملک و همچنین بتها و تمثالهایى که از آنان درست مى کردند تا به وسیله آنها به آنان توجه نمایند متعدد و متفرق بودند.
نظر شخصی
کاش می شد چشمان بارانییم را بر سجاده ی نیازم تا دریای ابدی ات پیوند بدهم و پرنده ی امید را در آسمان تیره وجود، فقط به سوی تو پرواز در آورم.
کاش می شد در تبلور احساسم واجه ای بیابم
به وسعت نامت و با زمزمه رود هم
صدا شوم ومقدس بودنت را بر قلب لحظه ها نهیب بزنم
کاش می شد فقط تو را بخوانم و کاش در گفتارم صادق بودم آنجا که هر روز 10 بار می گویم :(فقط تو را
می پرستیم وفقط از تو کمک می خواهیم.)
ولی ....
حرفی برایم نمانده.
ترجمه :
(یوسف به کسی که در زندان بااو بود گفت):ایا خدایان گوناگون (دروغین) بهترند یا الله که یکتاست وبر همه چیز غلیه دارد؟
حرف دل :
توی این دنیا دنبال همه چیز وهمه کس میروم
درب خونه هر کس وناکسی رو میزنم
اما حالیم نیست که بابا هر کسی هرکاری بخواد بکنه تا اذن الهی نباشه فایده نداره
خوب از همون اول برو درب خونه خدا
از خودش گدایی کن
اون که از رگ گردن به من نزدیک تره پس چرا نمی خونمش وازش یاری نمیگیرم
خودش گفته ادعونی استجب لکم
اذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداعی اذا دعانی
لا تیاسوا من روح الله
هی داره میگه بیا در خونه خودم
هرچی میخوای از خودم بخواه
من دوست دارم که بنده ام بیاد درب خونه من گدایی کنه ومن بهش عطا کنم
پس منتظر چی هستم
یا الله یا مجیب دعوه المضطرین
یا کاشف کرب المکروبین
12-آیا اربابان و خدایان متعدد بهتر است یا خدای واحد و قهار ؟
خدایا معلومه که تو بهتری
تو یگانه منی
تو همیشه با منی
تو همیشه نگاهت با منه
تو همیشه از من به من نزدیک تری
تو همیشه در قلب منی
خدایا هر چند زندگی درگیرم کرده
هر چند خواسته و تعلقات اسیرم کرده
هر چند بی صبری ها زمین گیرم کرده
اما بازم بهت میگم تا رب من تویی
خدای من تویی
مونس من تویی
کریم تویی
رحیم تویی
خدایا مگه من چقدر بد کردم که این سوالو از من کردی؟
مگه من چقدر بد شدم که این سوالو از من پرسیدی؟
نکنه توی قلبم شرک دیدی ؟
نکنه برای تو ....نه نه نه فکرشم آزارم میده
خدایا رحم کن
خدایا میترسم
نکنه بدی های من رو به حساب شرک بذاری
نکنه تعلقات منو به حساب بی دینی بذاری
نکنه غفلتهای منو به حساب بندگی غیر خودت بذاری
خدایا اگه تو منو رها کنی به کجا پناه ببرم؟
اگه تو منو دوست نداشته باشی من چه کنم ؟
اگه تو منو به خودم واگذار کنی به کی پناهنده بشم ؟
آیا غیر تویی هم هست؟؟؟
آیا محبتی که تو به من میکنی کسی به من میکنه ؟
هر کی این همه بدی از من دیده باشه حاضر نیست یه لحظه تحملم کنه
اما این تو بودی که بدی هامو پوشوندی
آبرومو خریدی
هر بار خطا کردم تو باز بخشیدی
من گناه کردم اما اول تو به سوی من اومدی
کدوم مولایی این طور با بنده اش مهربونه ؟
کجا وقتی خطا کنی بازم نعمت رو ازت سلب نمیکنن؟
کجا وقتی اشتباه کنی سرزنشت نمیکنن؟
کدوم مولایی وقتی کم کاری کنی بازم مهرشو دریغ نمیکنه ؟
نه نه نه هیچ کس هیچ چیز هیچ احدی هیچ موجودی جای تو رو تو قلبم نمیگیره
تنها تو تنها تو تنها تو ...
یا رب یا رب یا رب ...
با سلام
احترما ضمن عذر خواهی: در پاسخی که به صورت شعر فرستاده شده بود در مصرع ((هان زر داده بر تو ،روح و عقل و فهم و سن )) کلمه ((همان )) بعد از ((هان)) قرار داشته که ظاهرا جا افتاده است .تقاضامندم درهنگام خواندن شعر این بیت با اضافه شدن کلمه فوق الذکر خوانده شود. با تشکر . در ضمن لازم به ذکر است که این شعر ۱۳ آبان ماه ارسال گردیده و در صفحه قرار گرفته بود.
همچو آذر صانع بتهای دنیایی نباش
صانع تاریکی و تنهایی و پستی و رسوایی نباش
ای که گویی خالق تو سیم و تذویرست و زر
هان همان زر کرده نامت ، ای بنی آدم ،بشر؟!!!
هان همان زر نام تو ، کرده فراز از حور وجن
هان همان زر داده بر تو ،روح و عقل و فهم و سن
هان کدامین برتر است اندر جهان ای هوشیار
واحد قهار دنیا ، یا بتان بیشمار؟
شاعر هاجر لکزیان